Για τα παιδιά και τις οικογένειες στη Συρία, ο χειμώνας ήταν μια εποχή χαράς. Αλλά μετά από έξι χρόνια συγκρούσεων, οι παιδικές αναμνήσεις της οικογένειας γύρω από τη σόμπα, το παιχνίδι με το χιόνι με ζεστά ρούχα, έχουν όλα ξεχαστεί.
«Δεν μπορώ να παίξω με το χιόνι, γιατί δεν έχω αρκετά ζεστά ρούχα. Όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα μου ήταν στο σπίτι μας, που καταστράφηκε από βομβαρδισμό», λέει ο 10-χρονος Μουσταφά καθώς πηγαίνει το μικρό αδελφό του πίσω στην σκηνή της οικογένειάς τους σε ένα προσφυγικό καταυλισμό στην Ιντλίμπ, στη βόρεια Συρία. Σχεδόν 1.000 άνθρωποι από αγροτικές περιοχές στη Χάμα και στην Ιντλίμπ έχουν κάνει αυτόν τον καταυλισμό σπίτι τους, για πολλά χρόνια.
Δαμασκός, Συρία - Έξι χρόνια πολέμου έχουν αλλάξει τον τρόπο που βιώνουν τα παιδιά το χειμώνα στη Συρία. Με την άνοδο των τιμών, τον πληθωρισμό, τον εκτοπισμό - και το 85% του πληθυσμού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας - ο χειμώνας έρχεται μόνο για να κάνει πιο δύσκολες τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες σε ολόκληρη τη χώρα.
Δύο χιονοθύελλες έπληξαν την περιοχή αυτό το χειμώνα, κάνοντας τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη για τα παιδιά και τις οικογένειες που ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς χωρίς καμία προστασία από το κρύο.
Στην Κουνέιτρα, στη νότια Συρία, 400 εκτοπισμένες οικογένειες ζουν σε ένα αυτοσχέδιο καταυλισμό. Τέντες - κατασκευασμένες από πλαστικά φύλλα, μερικούς τσιμεντόλιθους και τσίγκους - μόλις και μετά βίας σηκώνουν το βαρύ χιόνι.
«Κάθε χειμώνα ταλαιπωρούμαστε με την οροφή της σκηνής που πέφτει στα κεφάλια μας, λόγω του χιονιού», λέει ο AbuNourπου ζει στον καταυλισμό με τη σύζυγό του και οκτώ παιδιά. «Χθες, όταν η οροφή έπεσε και πάλι, μείναμε με τους γείτονές μας στη σκηνή τους», πρόσθεσε, δείχνοντας τη ζημιά που προκάλεσε το λιώσιμο του χιονιού πάνω στα λίγα υπάρχοντα της οικογένειάς του μετά την τελευταία χιονοθύελλα στα τέλη Ιανουαρίου.
Οι οικογένειες έχουν χάσει τις πηγές εισοδήματός τους και τις αποταμιεύσεις τους. Αναγκάζονται να θέσουν οδυνηρές προτεραιότητες στις καθημερινές τους ανάγκες.
«Οι δύο κόρες μου ήταν συνεχώς άρρωστες. Δεν έχω χρήματα και να τους αγοράσω ρούχα και να πληρώνω για τη φροντίδα της υγείας τους, ταυτόχρονα», λέει η Khadija, μια χήρα μητέρα στη Δαμασκό.
«Αν δεν είχα κι' αυτό, δεν θα ήμουν σε θέση να αγοράσω ρούχα για τις κόρες μου», πρόσθεσε, αναφερόμενη σε ένα κουπόνι (e-voucher) που έλαβε από τη UNICEF.
Για τα δύο εκατομμύρια παιδιά που έχουν παγιδευτεί κάτω από πολιορκία και που ζουν σε περιοχές που είναι δύσκολο να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια, ο χειμώνας δεν φέρνει μόνο το κρύο, αλλά θέτει σε κίνδυνο και το μέλλον τους.
«Πήγαινα στο σχολείο φορώντας παλιά φθαρμένα ρούχα, μερικές φορές ακόμη και σκισμένα. Ντρεπόμουνα πολύ να πηγαίνω στο σχολείο φορώντας τα.» λέει ο 12χρονος Abdulrahman που ζει με την οικογένειά του στο στην Καφαρ Λαχα, μια από τις πιο δυσπρόσιτες περιοχές στο βόρειο τμήμα της αγροτικής Χομς, στην κεντρική Συρία.
«Οι γονείς μου δεν έχουν αρκετά χρήματα για να μου αγοράσουν καινούρια ρούχα και ο πατέρας μου δεν εργάζεται γιατί δεν υπάρχει δουλειά γι' αυτόν. Τον βοήθησα να φυτέψει μερικά λαχανικά στην αυλή μας που τα πουλάμε και τα τρώμε», προσθέτει ο Abdulrahman.
Στις 24 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, η UNICEF συμμετείχε σε δια-υπηρεσιακό ανθρωπιστικό καραβάνι στην πόλη που ζει ο Abdulrahman, που παρέδωσε πάνω από 5.000 πακέτα χειμωνιάτικων ρούχων για τα παιδιά. Αυτά τα πακέτα παρέχουν ένα πλήρες σύνολο χειμωνιάτικων ρούχων για παιδιά περιλαμβάνοντας τζάκετ, μάλλινο πουλόβερ, ζεστό χειμωνιάτικο παντελόνι, μάλλινο σκούφο, κασκόλ, γάντια, κάλτσες και ένα ζευγάρι χειμωνιάτικες μπότες.
Ο 12-χρονος Abdulrahman, η 7-χρονη αδελφή του Zeinab, και ο 9-μηνών αδελφός του Ma'en, όλοι έλαβαν χειμωνιάτικα ρούχα κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής.
«Είναι πολύ ωραίο να παίρνεις καινούργια ρούχα και εύχομαι ότι θα παίρνουμε πιο συχνά, επειδή υπάρχουν πάρα πολύ λίγα ρούχα για να αγοράσουμε και όταν είναι διαθέσιμα, είναι πολύ ακριβά», λέει ο Abdulrahman.
Ο Abdulrahman, 12 ετών, κρατά τον 9 μηνών αδελφό του Ma’en, στη νότια αγροτική πόλη του Homs, μια περιοχή που είναι δύσκολο να προσεγγιστεί με ανθρωπιστική βοήθεια. Και οι δυο τους έλαβαν χειμωνιάτικα ρούχα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας ανθρωπιστικής αποστολής, τον περασμένο Οκτώβριο.
«Τώρα μπορώ να πηγαίνω στο σχολείο χωρίς να ντρέπομαι, ακόμα και αν οι τάξεις δεν έχουν θέρμανση, δεν σε νοιάζει αν φοράς χοντρά μάλλινα ρούχα και μπορείς να παρακολουθήσεις το μάθημα καλά», προσθέτει, ευχαριστημένος που έχει ένα εμπόδιο λιγότερο για την εκπαίδευση του καθώς οι βομβαρδισμοί συνεχίζουν να διακόπτουν την παρακολούθηση του σχολείου.
«Είναι περίπου ένας χρόνος από τότε που πήρα τα νέα ρούχα. Έχω ρούχα, αλλά είναι πολύ παλιά και πολύ μικρά για εμένα. Τα ρούχα είναι πολύ ακριβά και ο πατέρας μου δεν εργάζεται», λέει η Zeinab.
Για να ελαφρύνει το οικονομικό βάρος για τις οικογένειες, η UNICEF ανέπτυξε ένα καινοτόμο πρόγραμμα με e-voucher, επιτρέποντας στα παιδιά να αγοράζουν χειμωνιάτικα ρούχα. Οι οικογένειες λαμβάνουν κουπόνια παρόμοια με κάρτες ΑΤΜ και τα χρησιμοποιούν σε ένα δίκτυο 31 καταστημάτων στη Συρία για να αγοράσουν ένα πλήρες σύνολο παιδικών χειμωνιάτικων ρούχων.
Η UNICEF επίσης διανέμει χειμωνιάτικα πακέτα, κρατώντας ζεστά 650.000 παιδιά αυτό το χειμώνα και επιτρέποντας στις οικογένειές τους να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα που εξοικονομούν για άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν ρούχα για τα παιδιά, με όλους τους περιορισμούς που έχουμε στη μετακίνησή μας. Όταν τα χειμωνιάτικά ρούχα διανεμήθηκαν, ήμουν πολύ χαρούμενη επειδή ήρθαν στη σωστή στιγμή. Ο χειμώνας είναι τόσο κρύος εδώ και δεν έχουμε χρήματα, καθώς ο άντρας μου δεν έχει πια μια μόνιμη δουλειά. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να καλύψουμε το κόστος των ρούχων και της θέρμανσης την ίδια στιγμή», λέει η μητέρα του Ma’en.
Πηγή: Unicef
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου